Bron: Desimartini Movies |
Lincoln kenmerkt zich door scherpe dialogen, intriges, politieke trucs en interessante anekdotes. Enige voorkennis van de Amerikaanse geschiedenis is een vereiste, want anders verdwaal je in de gesproken woorden. Spielberg geeft namelijk weinig ruimte aan uitleg en duiding, maar laat de dialoog letterlijk het verhaal vertellen. Dit geldt zowel voor het persoonlijke als voor het politieke verhaal van Abraham Lincoln.
Wie een actiefilm over de Burgeroorlog met af en toe een vleugje politiek verwacht komt bedrogen uit. Op enkele minuten na zien we amper iets van wat zich buiten het Witte Huis en de Senaat afspeelt. Wie een politiek getinte film over een van de grootste wetswijzigingen in de geschiedenis van de Verenigde Staten verwacht komt zeker niet bedrogen uit en krijgt als bonus een portret van één van de meest intrigerende presidenten die de Verenigde Staten ooit gehad hebben.
Visueel is de film in bepaalde scènes een kunstwerk. De belichting en kadrering zijn goed gekozen en zorgen voor een sfeer die past bij de periode waarin de film zich afspeelt. Daniel Day-Lewis won in mijn ogen zeer terecht de Oscar voor beste acteur. Om niet uit zijn rol te vallen schijnt hij tussen de shots door ook aangesproken te willen worden met Mr. President. En het werkt, want wie hoort nog dat de beste man een Brit is en geen Amerikaan? Een eervolle vermelding voor Tommy Lee Jones, die een briljante rol speelt als heetgebakerde brompot.
Bron: Desimartini Movies |
Wanneer je met de juiste verwachtingen in de verhaalwereld stapt, zul je zeker niet teleurgesteld worden. Het is wel opletten geblazen, want het is bijna niet bij te houden wat er allemaal gezegd wordt. Ergens vind ik het jammer dat er niet iets meer aandacht besteed werd aan wat er buiten gebeurde, maar dat had de film misschien juist voorspelbaar gemaakt. De film is niet zo briljant dat hij de Oscar voor beste film had moeten winnen, maar is zeker het kijken waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten